Σουρίκοφ, Ιβάν Ζαχάροβιτς

Ρώσος ποιητής (Νοβοσέλο, Γιαροσλάβ 1841 - Μόσχα 1880). Ηταν αυτοδίδακτος, αλλά είχε εξαιρετική ευαισθησία στις γλωσσικές αξίες της ρωσικής λαϊκής ποίησης, εμπνευσμένος από τις κοινωνικές καταστάσεις της εποχής του. Αξιολογότερα έργα του είναι: Φως καθαρό του ήλιου (1872), Η μοδιστρούλα (1873), Κάτω από τη γέφυρα (1875) κ.ά. Τα ποιήματά του είναι εμπνευσμένα από τη σκληρή ζωή του λαού του και εκφράζει τον πόθο για μια ζωή πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη. Τα περισσότερα ποιήματα του Σ. μελοποιήθηκαν από Ρώσους συνθέτες. Βασίλι Ιβάνοβιτς Σούρικοφ: «Η βογιαρίνα Μορόζοβα» (Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα).